2Medipol Mega Üniversite Hastanesi, Kalp ve Damar Cerrahisi Kliniği, İstanbul, Türkiye DOI : 10.5606/e-cvpn.2022.190 Amaç: Bu çalışmada koroner arter baypas greft cerrahisinde geleneksel ve minimal vücut dışı dolaşım sistemlerinin serum laktat düzeyine etkisi karşılaştırarak doku perfüzyonuna etkisinin değerlendirilmesi amaçlandı.
Hastalar ve Yöntemler: Bu retrospektif kesitsel çalışmaya Kasım 2017 - Kasım 2018 tarihleri arasında izole koroner arter baypas grefti uygulanan 40 hasta (32 erkek, 8 kadın; ort. yaş: 65.0±10.5 yıl; dağılım, 42-85 yıl) dahil edildi. Hastalar geleneksel grup (Grup 1, n=20) ve mini devre grubu (Grup 2, n=20) olmak üzere iki gruba ayrıldı.
Bulgular: Ortalama aktive edilmiş pıhtılaşma zamanı Grup 1"de 440.8±33.4 sn ve Grup 2"de 286.4±38.2 sn (p<0.001) idi. Ortalama drenaj hacmi Grup 1"de 800 mL (dağılım, 300-2000 mL) iken Grup 2"de 450 mL (dağılım, 300-1000 mL) idi. Gruplara göre drenaj miktarı geleneksel grupta MECC grubunun iki katına yakın anlamlı farklı tespit edildi. (p<0.001). Geleneksel grubun ortanca sodyum laktat düzeyi, ameliyat sonrası 0. ve 3. günlerde mini devre grubuna kıyasla daha yüksekti (sırasıyla, p=0.043 ve p=0.023).
Sonuç: Vücut dışı dolaşımda mini devre sisteminin kullanılması, geleneksel sisteme göre serum laktat düzeyini daha fazla azaltarak daha iyi doku perfüzyonu sağlamaktadır. Minimal vücut dışı dolaşım sistemi riskli hastalar için güvenli bir alternatif perfüzyon yöntemidir.
Anahtar Kelimeler : Kardiyopulmoner bypass, santrifüj pompası, koroner arter baypas, vücut dışı dolaşım, L-laktat dehidrogenaz